1975ean, ehunka kilometrora zegoen irrintzia entzun genuen, askatasun haizea zela esaten zuena, gure herriaren aldeko oihu ozena, borrokarako deia. Bost hamarkada pasatu dira dagoeneko fusilamendu haietatik; baina heriotza horiekin ez zuten bost bizitza segatzea bukatzen soilik: Euskal Herriaren aldeko ametsa zen ito nahi zutena, erauzi nahi zutena.

Borrokalari abertzale eta antifaxista horien ondotik, beste hamarnaka, ehunka, milaka lagun izan dira independentziaren, sozialismoaren eta feminismoaren aldeko borrokara batu direnak. Hamarnaka, ehunka, milaka izan gara Euskal Herria eraikitzen jarraitu dugunak eta jarraitzen dugunak, eraldaketaren alde borrokatzen garenak.

Gaur ere, irrintzi bat dabil, irrintzi hura guganaino iritsi da. Eta ez dira gutxi ditugun erronkak. Izan ere, euskal preso, iheslari eta deportatu politiko guztiak etxean izan arte, borrokan jarraituko dugu. Izan ere, atzoko eta gaurko erreakzioaren aurkako borroka antifaxista eta eraldatzailea da gurea. Izan ere, askatasunaren haizea aldaketaren haizea ere bada, eta atzo bezala, gaur, hamaika dira gure lurraren eta herriaren aldeko borrokan aritzen diren lagun eta kideak, euskal errepublikaren eraikuntzan aritzen direnak, egunez egun.

“Borrokari, luza zaidan eskua, hona hemen nerea zabalik”, idatzi zuen Telesforo Monzonek. Ukabil itxiaren eta esku zabalarena da gure hamarkadatako borroka hau. Umila, eskuzabala eta iraultzailea. Borroka eta amets batek elkartu gaitu eta askatasun haizeak ereiten jarraituko dugu gaur ere.

Euskal Herri askea helburu, ortzimuga eta amets, jarrai dezagun, urtero bezala, bulkada nazional eta soziala hauspotzen. Euskal errepublikarantz, gaur, atzo bezala, irrintzi bat dabil.

Sarek eta Etxeratek kalejira deitu dute Alde Zaharreko kaleetan zehar, preso, erbesteratu edo deportaturik gabeko sanferminak eskatzeko. "Euskal presoen eskubideak urratzen dituzten salbuespenei amaiera emateko garaia" dela eta "hori lortu arte lanean jarraituko dutela" aldarrikatu dute.

Un día más volvemos a salir a las calles de Iruñea para exigir al gobierno que se detenga el genocidio en Palestina, el fin del comercio de armas y relaciones con Israel.
Con motivo de la conmemoración del 28J, en memoria de los disturbios de Stonewall de 1969, la comunidad queer palestina ha promovido la campaña “Nada de orgullo en el Genocidio”.
Desde la plataforma 28J y desde BDZ Nafarroa denunciamos que el pinkwashing es violencia colonial, están usando nuestra lucha y nuestra historia para maquillar la aniquilación étnica y construir una ficción según la cual Israel, se construye como un país civilizado, abierto e inclusivo.
Revindicamos la lucha del tejido LGTBI palestino y le mandamos todo nuestro apoyo, alianza y cariño. Tenemos tolerancia cero ante la impunidad.
No hay orgullo en el genocidio. Defendemos la autodeterminación del cuerpo, la vida y el territorio y gritamos que ¡NO EN NUESTRO NOMBRE!

Convocadas por Palestinarekin Elkartasuna, miles de personas se han manifestado hoy en Iruñea para reclamar el fin del genocidio del pueblo palestino, el retorno efectivo de los refugiados y la liberación de los presos políticos. Denuncian la legitimación del estado de Israel a través de la falsa solución de ambos estados.
Palestinarekin Elkartasuna considera que, vista una de las más atroces ofensivas de la historia, la ciudadanía debe dar un paso más en la forma de abordar la solidaridad con Palestina: vinculándola, como no puede ser de otra manera, con la desnormalización y confrontación del Estado de Israel.